Rstykt

Andrzej Kunert
Data i miejsce urodzenia	12 października 1952 Warszawa
Sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa
Okres	od 16 kwietnia 2010 do 1 sierpnia 2016
Poprzednik	Andrzej Przewoźnik
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Andrzej Krzysztof Kunert (ur. 12 października 1952 w Warszawie) – polski historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych, w latach 2010–2016 sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

Życiorys |

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Tytuł zawodowy magistra uzyskał w 1976 na podstawie pracy magisterskiej Wojskowe Sądownictwo Specjalne Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1940–1945.

Od połowy lat 70. pracował w redakcji Słownika Biograficznego Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego, wydawnictwa do końca okresu PRL nieobecnego w wolnym obiegu księgarskim. W latach 1984–1990 był redaktorem w Instytucie Wydawniczym PAX. Pełnił funkcję redaktora naczelnego Wydawnictwa Bellona, pracował następnie w Muzeum Wojska Polskiego. W 2007 został współwłaścicielem spółki cywilnej zajmującej się działalnością wydawniczą i wystawienniczą. Udzielał się jako konsultant cykli dokumentalnych Discovery Historia: Wielka wojna na wschodzie oraz Wrzesień 1939.

W 1993 został prezesem zarządu Fundacji Archiwum Polski Podziemnej 1939–1956. W 2002 uzyskał na Uniwersytecie Zielonogórskim stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy Kazimierz Moczarski (1907–1975). Zarys biografii. Współpracuje z redakcją Polskiego Słownika Biograficznego^[1]. W 2010 uzyskał stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie Zielonogórskim^[2].

Zasiadał w konwencie Ruchu Stu^[3].

W 1989 był współzałożycielem Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej^[4]. W 1990 został członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa i był nim nieprzerwanie do 2010 roku^[5]. 16 kwietnia 2010, po śmierci Andrzeja Przewoźnika, został powołany na stanowisko sekretarza Rady^[5] i wszedł w skład jej prezydium^[6]. Urząd ten sprawował do 1 sierpnia 2016, kiedy to ROPWiM została zlikwidowana^[7].

Zaangażował się w m.in. w projekt budowy pomnika nagrobnego żołnierzy bolszewickich w Ossowie oraz pomnika ofiar katastrofy smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Zasiadł również w Polsko-Rosyjskiej Grupie do Spraw Trudnych. Został przewodniczącym Kapituły Honorowej Nagrody im. Danuty Siedzikówny „Inki”^[8] oraz członkiem jury Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego^[9].

Odznaczenia i wyróżnienia |

W 1985 laureat Nagrody Młodych im. Włodzimierza Pietrzaka^[10]. W 2006 otrzymał nagrodę Kustosza Pamięci Narodowej^[11].

W 2006 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[12]. W został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w działalności na rzecz propagowania wiedzy o historii Polski, za osiągnięcia w pracy naukowej i badawczej^[13], a w 2009 otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w dokumentowaniu i upamiętnianiu prawdy o najnowszej historii Polski, w szczególności dziejów Polskiego Państwa Podziemnego^[14]. W 2011 został odznaczony Medalem „Dziedzictwo Kresów Wschodnich”, nadanym przez Stowarzyszenie Rodzin Osadników Wojskowych i Cywilnych Kresów Wschodnich^[15].

Wybrane publikacje |

• 
  Generał Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, Wyd. Rytm, Warszawa 2000


• 
  Ilustrowany przewodnik po Polsce podziemnej: 1939–1945, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ​ISBN 83-01-12101-7​


• 
  Ilustrowany przewodnik po Polsce stalinowskiej: 1944–1956 T. 1 (współautor: Dariusz Baliszewski), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, ​ISBN 83-01-12906-9​


• 
  Józef Feliks Gawlina – Biskup Polowy Polskich Sił Zbrojnych, Wyd. Adiutor, Warszawa 2002


• 
  Katyń – ocalona pamięć, Świat Książki, Warszawa 2010, ​ISBN 978-83-247-1892-4​


• 
  Kronika Powstania Warszawskiego, Wyd. Edipresse Polska, Warszawa 2004


• 
  Polskie wigilie wojenne 1939–1945, Wyd. Adiutor, Warszawa 2003


• 
  Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny (red. nauk.), Wyd. Sejmowe, Warszawa 1998


• 
  Rozkazy Naczelnych Wodzów Polskich Sił Zbrojnych 1939–1945 (opr.), Wyd. Adiutor, Warszawa 2002


• 
  Rzeczpospolita Walcząca. Wrzesień-grudzień 1939. Kalendarium, Wyd. Sejmowe, Warszawa 1993


• 
  Rzeczpospolita Walcząca. Styczeń-grudzień 1940. Kalendarium, Wyd. Sejmowe, Warszawa 1997


• 
  Rzeczpospolita Walcząca. Styczeń-grudzień 1941. Kalendarium, Wyd. Sejmowe, Warszawa 2002


• 
  Rzeczpospolita Walcząca. Powstanie Warszawskie 1944. Kalendarium, Wyd. Sejmowe, Warszawa 1994


• 
  Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939–1944, Wyd. Pax, Warszawa 1987, ​ISBN 83-211-0739-7​, ​ISBN 83-211-0758-3​


• 
  Spiska 14: aresztowanie generała „Grota” – Stefana Roweckiego, Andrzej Chmielarz, Andrzej Krzysztof Kunert, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1983, ​ISBN 83-06-01022-1​, ​ISBN 978-83-06-01022-0​


• 
  Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego (trzytomowa), Wyd. Bellona, Warszawa


• 
  Władysław Bartoszewski – życie i twórczość, Wyd. Rytm, Warszawa 1999


• 
  Żydzi polscy w służbie Rzeczypospolitej 1939–1945. Wybór źródeł (opr.), Wyd. Adiutor, Warszawa 2002

Przypisy |

Linki zewnętrzne |

• 
  Andrzej Kunert w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 6 lutego 2011].